Voor een goed product heb je niet alleen een goede machine nodig, maar ook een vakman. Daar is Ruud Liefhebber van overtuigd. Alleen als je weet hoe de techniek in elkaar steekt, kun je een goed product afleveren. En dat is iets waar het tegenwoordig wel een beetje aan schort. “Een goede, erkende opleiding is dan ook nog net zo belangrijk als vijftig jaar geleden.”
Als je het zo goed weet, dan doe je het toch zelf? Hij zei het misschien niet, maar waarschijnlijk schoot de gedachte wel door het hoofd van de docent die Ruud Liefhebber en zijn collega’s een cursus gaf. “Ik stoorde me aan het feit dat de gebruikte termen niet overeenkwamen met mijn dagelijkse praktijk. En dat liet ik hem weten ook. Naderhand nam hij me apart en zei dat hij onder de indruk was van mijn theoretische kennis en of ik daar iets mee wilde doen.” Zo startte Ruud bijna 25 jaar geleden als examinator flexo rotatie bij GOC.
Een leven lang leren
Inmiddels is hij met vijftig jaar ervaring op zak met recht een ouwe rot in het vak. Eentje die het opleiden nog niet is verleerd is. Ruud mag dan recent gepensioneerd zijn, hij zet zich nog altijd graag in voor het drukkersvak. “Ik heb altijd enorm veel van mijn werk gehouden”, vertelt hij. “Daarbij ben ik nooit een uitdaging uit de weg gegaan. De technische ontwikkelingen gingen hard, dus zorgde ik er via cursussen voor dat ik bij bleef. Maar het mooiste vond ik het altijd om anderen op te leiden. En dat doe ik zelfs nu nog tijdens het afnemen van examens.”
Technische kennis blijft belangrijk
Want met zijn ervaring kan Ruud vaak precies de vinger op de zere plek leggen. “Tegenwoordig zijn mensen meer procesoperator dan drukker. De machines doen steeds meer zelf. Zo lang je de juiste waardes invoert, komt er een goed product uit.” Het verschil maak je echter met theoretische kennis. “Als je weet hoe een drukbeeld wordt opgebouwd, of wat de kenmerken van de inkt en het papier zijn, kun je beter anticiperen op problemen.”
Examinator met oog voor de mens
Een aantal keer per jaar mag Ruud praktijkexamens afnemen. Samen met het inleveren van een portfolio met praktijkopdrachten is dat voor de kandidaten de laatste stap richting een erkend diploma. Daarbij houdt Ruud uiteraard de exameneisen streng in de gaten, maar hij kijkt ook naar de mens. “Als de kandidaat mij het gevoel geeft dat hij het begrijpt en de praktijk beheerst, dan weegt dat zwaarder dan eventuele foutjes door examenstress. Zo heb ik ooit eens iemand moeten beoordelen die niet kon lezen of schrijven. Hij stond te bibberen van de zenuwen. Dus ben ik eerst rustig het gesprek aangegaan. We bleken allebei uit dezelfde plaats afkomstig. ‘Dat moet dan goed komen!’, zei ik. Je zag hem met de minuut rustiger worden. En dat examen? Dat legde hij met verve af.”